Ik ben bij de vroege ontbijters. De eerste eigenlijk.
De baliemedewerker vroeg me gisteravond wanneer ik wou ontbijten.
Om 8 uur was niet meer mogelijk.
Er zijn 38 plaatsen in de ontbijtzaal en er zijn 54 gasten waarvan de meerderheid al gekozen heeft voor 8 uur.
Dan liever iets vroeger en in alle rust.
Dat maakt natuurlijk dat ik ook bijzonder vroeg ben voor een eerder korte rit terug naar Le Tadorne.
Eerst een ommetje via de traiteur om een lunchpakket in te slaan.
Keuze zat met pastasalade en een gevarieerde aardappelsalade.
Gaat vlot in mijn fietstas.
Vandaag is ook Le Marché geopend en is de hoofdweg verkeersvrij.
Even te voet dus.
De route verloopt deels langs het meer.
Op de GPS zie ik en symbooltje voor een picknickplek aan de overkant van de weg in bosrijk gebied.
Doe ik.
Verschillende picknicktafels lekker in de schaduw.
Als ik bijna klaar ben met mijn lunch komt er een gezin met jonge kinderen aan op zoek naar een grote tafel.
Ik zie ze lonken naar mijn plekje (toegegeven in de rust die er nog was bij aankomst heb ik de grootste tafel gekozen met het mooiste uitzicht).
Ik spreek ze aan en zeg ze dat ik net ga opruimen om te vertrekken.
De kindjes hebben cadeautjes bij. Blijkt niet om ze zoet te houden maar om straks de verjaardag van een neefje te vieren met picknick en ... cadeautjes.
Onderweg ben ik binnen gegaan in een soort toeristisch bureau annex infocentrum over vogels en natuur.
De omgevingskaart had ik per ongeluk in mijn valies gestopt, maar hier hebben ze deze ook.
Een kort vraaggesprek over de mogelijke route rond het meer (ik heb nog veel te veel tijd om die laatste kilometers naar het hotel af te leggen).
En zo ga ik op weg rond het meer.
De eerste kilometers rij ik nog behoorlijk ver van het meer en is het eerder in de verte links van mij te zien.
Maar dat verandert vrij snel.
Fietsen langs het meer en langs de stranden die met dit weer druk bezocht worden.
Uiteindelijk zal ik nog te vroeg zijn en is de kamer nog niet klaar, de bagage nog niet aangekomen.
Gelukkig is de gastvrouw zo vriendelijk mij van een frisse fles San Pelegrino te voorzien, waarna ik plaatsneem op het (gesloten) terras.
Beetje misleidend voor andere toeristen natuurlijk dat er iemand op het terras zit met een consumptie.
Dat wekt de indruk dat het café en het hotel open zijn.
Na een dik halfuur kan ik uiteindelijk toch naar mijn kamer, de bagage komt later.
Het laatste avondmaal in Le Tadorne.
Viergangen en lekker.
Ik babbel nog even met de jongedames voor ik naar mijn kamer trek om mijn koffer te herschikken.
Het fietsen zit er op.
Morgen naar huis.
