Epiloog fietsvakantie 2019

Fietsdag buiten categorie: ons bezoek aan Den Bosch.
Niet alleen omwille van het mooie fietsweer maar vooral door de gastvrijheid van oud-klasgenoot Marleen en haar man 'Captain' Jack.
Zij bezorgden ons een onvergetelijke gegidste dag met rondvaart op de Binnendieze.
Een aanrader voor al wie Den Bosch aandoet.

Ons hotel: prima in orde.
Vriendelijk personeel, lekker eten.
We blijken de grootste kamer te hebben als we het grondplan van de kamerindeling bekijken.
Mooi uitzicht over de Maas (of is het de Waal?)

Volgend jaar?
Niet te lang en budgetvriendelijk.
Duitsland lonkt met een kortvakantie op de Lüneburger heide.
Hopelijk met beter weer.

Naar slot Loevestein

Wind, wind en nog eens wind (en regen).

Slot Loevestein is de bestemming van wat we de koninginnenrit kunnen noemen.
Wolken, wind en regen zullen ons deel zijn.
Een paar kilometer voor we het domein van Slot Loevestein bereiken gaan de hemelsluizen open.
En als ik zeg open, dan bedoel ik eigenlijk meer dan open.
We staan in open veld.
Nergens een mogelijkheid te bespeuren om ook meer even te schuilen.
De regen striemt tegen onze blote benen.
Regenjas aantrekken is een moeilijke onderneming.
De felle wind blaast de lichtgewichtjasjes alle richtingen uit.
Ondertussen moeten we ook onze fietsen rechthouden.
Enkele auto's passeren richting het slot.
Even plots als de windregenbui kwam opzetten is ze ook weer voorbij.
We zijn doornat.
Gelukkig breekt de zon wat door.

In Slot Loevestein volgen we een historisch parcours.
Voor de kinderen is er een speciale kinderversie.
Nadien gaan we op zoek naar het veer.
Meerdere veren in de buurt, dus toch even wat verwarring.
We fietsen voorbij de weide met wilde paarden naar het kleine veer.
Heen moete betaole ... en weer weer.
Passagier en fiets, elk afzonderlijk.
De laatste dag van onze fietsvakantie verloopt nat en koud.
We worden op de terugweg bijna van de dijk geblazen.
Gevaarlijk.
Je kan bijna niet anders dan midden op de dijk fietsen om niet in de graskant of erger te belanden.
Bij het terugkeren naar een voorbijgefietste cache prijzen we onszelf gelukkig dat we niet aldoor in die richting fietsen.
De tegenwind is niet te harden.

Hiermee zit onze dichtbijhuisfietsvakantie er op.
Koffers pakken en morgenochtend richting België.

Naar Heusden

Al goed dat de ochtendperikelen van vandaag gisteren niet aan de orde waren.
Bij vertrek wil de garagepoort niet open.
Het duurt geruime tijd voor we eindelijk aan onze fietsen kunnen.
Dat zou rampzalig geweest zijn voor de tocht naar Den Bosch.
Onze date was getimed en afwijken van het tijdschema was onmogelijk.

Maar goed.
Uiteindelijk konden we toch vertrekken voor een dag met regen in overvloed.
Prettig fietsen is anders.
Van het mooie stadje Heusden hebben we vooral watertaferelen gezien.
Schuilen onder openstaande parasols van een gesloten restaurant.
Mensen die vanop overdekte terrassen meewarig keken naar die doornatte voorbijfietsers.
Snel snel een foto maken van  het haventje en dan weer schuilen.

Tegen de avond werd het wat droger en kwam de zon zelfs even piepen voor de avondwandeling.

Naar Den Bosch

Rondrit 1 uit ons roadbook is een rit naar 's Hertogenbosch.
We maken er rondrit 2 van.
Zo hebben we afgesproken met Marleen en Jack.
Zij zijn onze gastvrouw en gastheer voor een geleid bezoek aan 's Hertogenbosch, hun thuishaven.
Neem die haven maar letterlijk, want captain Jack is stuurman en gids bij onze tocht over de Binnendieze.
We varen in het spoor van Jeroen Bosch.
Een belevenis, aan te raden voor iedereen.
Vroeg uit bed, want we moesten op tijd aankomen voor onze privéboot.
Onze fiets kunnen we veilig ondergronds en bewaakt stallen.
Pico bello fietsstalling in de Kerkstraat.
Na de boottocht nemen Marleen en Jack ons mee naar de mooiste plekjes van Den Bosch.
Lunch in Bagatelle.
Super lekker. (we hebben het bescheiden gehouden want 's avonds wacht ons een driegangendiner)
Na de rondleiding terug naar Rossum.
We hebben maar 1 cache gevonden .
Voor een andere reden we een stukje rond en belandden aan de Maas.
Heen geen probleem.
Terug was ik even ingesloten.
De boot Bianca D zorgde voor zoveel golfslag dat het bijna met natte voeten verder fietsen was.
We misten een afslag en ontmoetten het Mariannepad opnieuw.
Zo merkten we dat we de verkeerde kant opfietsten.
Voor het laatste stuk van ons traject moesten we de veerboot nemen.
80 cent staat er in het roadbook.
Vooroorlogse prijs weet de stuurman.
Onderweg had ik al gemerkt dat mijn zadel wat rare kuren kreeg.
Even terug vastschroeven (en na de fietsreis laten nakijken).
We eindigen met een alcoholvrij biertje bij aankomst.
Voor diner vandaag eerst een kipfiletsalade en als hoofdmenu ribeye met wedges, provençaalse groenten en een slaatje erbij.
Na onze dagelijkse portie switch ook de dagelijkse avondwandeling.

Tiel, Buren, Geldermalsen

't Is eens iets anders.
Geen ontbijtbuffet, maar ontbijt aan tafel.
Croissantje, keizersbroodje en bruin broodje.
Een schaal met boter en zoet beleg (hagelslag erbij).
Een schaal met hartig beleg.
Een vers gekookt eitje.
Op verzoek kan meer of anders.

Mooi weer vandaag.
3 plaatsnamen laten vermoeden dat er minstens 3 keer iets te beleven valt.

Bij aankomst vastgesteld dat Linda haar make-up thuis vergeten is.
Ik heb de gel in de badkamer laten staan.
En zonder deze attributen kan er niet gefietst worden.
Dus wordt er in Tiel gestopt bij Kruidvat.
Steeds verrassend, altijd voordelig.
Ik blijf bij de fietsen en denk niet in het minst aan gel.
Een kleine jongen in geïntrigeerd door de fietsen, de helm.
'Mama's boy' op zijn t-shirt.
Boy is baas.
Hij doet gewoon zijn zin (stelt ook mama vast, maar ze laat hem gewoon doen).

Op onze terugweg naar de fietsroute neemt een kleine vrachtwagen zowat de hele straat in.
Komt nog bij dat de chauffeur het portier niet goed sluit waardoor het openzwaait.
Dat is buiten een assertieve Hollandse dame gerekend.
Wham, met een klap dicht.
Iedereen kan nu makkelijk voorbij.
We hernemen de fietstocht bij het zangfietspad.
Evenwel zonder te zingen.

Buren is een heel mooi stadje.
Het stadje waar Willem-Alexander zijn anonieme alter ego aan ontleent bij incognito deelname aan de Elfstedentocht bijvoorbeeld.
Ook hier zijn de winkelketens volop aanwezig.
Geen haar op mijn hoofd dat aan de gel denkt.
Tot wat later.

In Zaltbommel zal het uiteindelijk lukken om de juiste gel op de kop te tikken bij … Etos.
Het rek in het Kruidvat was leeg.

We maken kennis met de toren uit het liedje.
Het is redelijk druk in Zaltbommel.
In de kerk van de toren is er een kunsttentoonstelling.
Niet direct veel kerkactiviteit meer merkbaar.

We profiteren van het mooie weer om op het 'boventerras' van de Gouden Molen een drankje te bestellen. Mét zicht op de Waal.
Voor het voorstel van bitterballen of iets anders te knabbel passen we.
Straks is er uitgebreide lunch.

Fietsen langs de Linge

Inchecken in de Gouden Molen kan pas om 16 uur.
Je kan wel je bagage droppen en er op uittrekken.
Maar we hebben gekozen voor een eigen alternatief.
Fietsen en geocachen langs de Linge.
Met wisselend succes.
Voor 1 van de caches heb je minstens een halve liter water nodig.
Niet aan gedacht.
Ter plaatse bij de beek liggen lege bierflesjes en een blik.
Samen goed voor meer dan een halve liter.
En toch zullen we er niet in slagen de cachecontainer te pakken.
Het water loopt te snel weg (of wij zijn gewoon te traag).

Na een tocht van zo'n 20 km rijden we naar Rossum.
Onderweg hebben we nog van een local geleerd dat er om de zoveel minuten spreeuwenkanonnen afgevuurd worden. Kwestie van de kersenoogst niet in vogelbekken te laten verdwijnen.
Heel luid, heel storend in dit mooie landschap dat verder vooral rust uitstraalt.

Voor de lunch zitten we goed in de Gouden Molen.
Lekker (maar veel, wat een porties).
We sluiten onze eerste dag met een wandelingetje langs de Waal.
Nooit geweten dat dit zo'n brede rivier is.
Ik dacht in termen van Schelde en Leie.
Nogal een verschil.

Nog even tv-kijken.
VRT is hier een standaardkanaal en dus volgen we Switch live op TV

De Linge

In de jaren 60 kreeg zus Linda een boek cadeau.
De titel: De huisjes aan de Linge.
Over de belevenissen van kinderen uit 2 gezinnen die langs de Linge wonen.
En waar ligt de Linge?
In Rivierenland.
Bij aankomst gaan we er een stukje fietsen en geocachen om de aankomstdag zinvol in te vullen.
En op de trips die in ons roadbook staan is de Linge ook niet ver weg 😃
Het boek gaat mee in de reiskoffer.
Wie weet wat we er zoveel jaren later van vinden.
In onze jeugd werd het boek verslonden.
Ook het jongere boekenwurmzusje kon meelezen.