Epiloog fietsvakantie@home editie 2021

Corona was nog te sterk aanwezig om al in het begin van het kalenderjaar buitenlandse fietsplannen te maken.

Ons land biedt genoeg fietsinspiratie en fietsmogelijkheden om een @home-editie 2021 invulling te geven.

Oorspronkelijk stond er ook een rit in de Ardennen op het programma.
De watersnood deed ons besluiten om deze rit uit te stellen naar een ander tijdstip.
Het gaat niet over het zwaarst getroffen gebied, maar het besluit was snel genomen.
De doortocht door het zuidelijke deel van Halen op de trip Hasselt-Wetteren liet al genoeg waterellende zien.
Geen zin in (semi-)ramptoerisme.

De top 3 voor 2021

Kreken en polders komt op nummer 1.
Doel en het Waasland op nummer 2.
Bossuit vervolledigt de top 3.

Over de schreef valt net naast het podium omwille van meerdere keren kruisen van heel drukke wegen.
En piccardisch Wallonië viel zeker door de aanlooproute vanuit Ronse wat tegen.
Ellezelles was dan wel weer de moeite waard tijdens deze trip.

267,32 km op de fiets.

Voor volgende zomer?
Een fietstocht in Duitsland staat op het verlanglijstje op basis van de plannen van vorig jaar. Of Frankrijk voor meer zon.
En liefst geen corona 😀

Over de schreef

Bij de titel denk ik direct dat we ergens in West-Vlaanderen de grens zullen overgaan.
Niet zo.
We vertrekken in Machelen aan de Leie en zullen een stuk voorbij Waregem Fietsen.
Geen grens in de buurt, zelfs niet de taalgrens.

We fietsen geruime tijd langs het jaagpad.
Door struiken en bomen krijg je geen water te zien.
Het is wel opvallend rustig en stil.
De eerste geo-cache fietsen we ongemerkt voorbij. Maar als we op onze stappen terugkeren besluiten we om toch maar niet echt te zoeken. Kniehoog gras en brandnetels ... geen fans.
(Ook een andere cache zullen we laten voor wat hij is. Wat is dat toch met het nodig hebben van ladders om een cache te kunnen bereiken?)

Onze zoektocht naar een picknickbankje brengt ons aan de ingang van het kerkhof van Wakken.
Tot nog toe nauwelijks een bankje die naam waardig voorbijgefietst.
Rustige lunch.
Even later fietsen we door een park met -tig banken.
We konden nog wel even gewacht hebben voor ons lunchpakket.

Vlakbij onze bank ... toiletaccommodatie voor heren.
Voor dames niets te bekennen.
Mijn Uixi vormt de perfecte combinatie.
Blij deze aangeschaft te hebben. Ongekend gemak.
Ik kan het accessoire aanbevelen aan elke wandelende en fietsende vrouw die in the middle of nowhere nood heeft aan een toilet.

En zo fietsen we door een wisselend landschap naar onze eindbestemming.

Op grondgebied Zulte toveren we nog 3 caches boven.
Caches van de normale soort. Voor iedereen en zonder extravagante attributen bereikbaar.
Een bakker adverteert huisgemaakt ijs in verschillende soorten.
Geen hoorntjes maar wel individuele potjes beschikbaar.
En we krijgen er 2 lepeltjes in bruikleen bij.
De buitenbank van een kapper biedt de ideale zitplaats.
Enkel nog de lepeltjes en het leeggoed weer inleveren.

Bij thuiskomt staat als afsluiter steak béarnaise met sla, tomaten (uit eigen tuin, de paar die niet door de plaag zijn aangetast) en frieten op het menu.

Fietsvakantie@home 2021 zit er op in zijn meest flexibele vorm.

Doel en het Waasland

Tot bij het startpunt geraken met de auto was al een avontuur op zich.
Aan het einde van de E17 is de logische weg links voor de Kennedytunnel.
Lekker een lange file voorbijrijden.
Alleen ... er zijn werken en dus moet er naar rechts uitgeweken worden.
En waar rijd ik?
Uiterst links.
Er is geen invoegen in de rechterfiles mogelijk.
Dat wordt dus een ommetje, Antwerpen in Antwerpen uit.
Wat nog zeer vlot gaat.
We rijden ook een stuk door het havengebied waarbij de kaarten van de GPS blijkbaar niet meer 100% conform zijn door nieuwaangelegde rotondes.
Maar al bij al lukt het toch om het infopunt te bereiken.

Beantwoord ik de vraag van de fiets-GPS om naar het startpunt te navigeren met ja.
Blijkt die het noorden kwijt te zijn.
We hossen over een hobbelige kasseiweg om nadien vast te stellen dat we parallel op de hoger gelegen dijk op biljartglad asfalt konden gefietst hebben.
Maar toen waren we uiteindelijk vertrokken.
Of toch niet helemaal. De fiets-GPS wilde ons perse telkens opnieuw terugsturen uit de richting waaruit we kwamen.
Het heeft even geduurd voor ik doorhad dat de vraag om naar het startpunt te navigeren niet gewist had.

Mooie route met hier en daar een verbindingsstuk langs een grotere weg, meestal met een afzonderlijk fietspad.
Wind, wind en nog eens wind.
Tja, de polders.
Linda kon mij af en toe toch een beetje uit de wind zetten.

De koeltorens van de kerncentrale zijn vaak prominent aanwezig.

Heel raar dat ze er soms grijs en soms wit uit zien.
Op bepaalde momenten zie je ook nauwelijks onderscheid tussen de schaapjeswolken aan de hemel en de waterdamp die uit de koeltorens opstijgt.

In Doel is het drukker dan op de rest van ons parcours.
Het terras aan het Molencafé zit behoorlijk vol.

 

Veel toeristen met fototoestellen met grote lenzen (en daarnaast veel smartphonefotografen).
Het is en blijft een rare ervaring dat vele huizen dichtgetimmerd zijn en er net zo goed nog een aantal mensen wonen.

De geocachebuit was mager.
1 van de 2 gezochte caches opgediept.
Voor 2 andere gepast.
Als je een ladder moet meenemen of een paar rubberlaarzen is de lol er op de fiets snel af.
Die caches laten we over aan de fanatici die geen brug te ver geen boom te hoog vinden 😉

De terugweg verliep iets makkelijker omdat je de GPS gewoon kunt negeren en de bordjes Ring en E17 Gent kunt volgen :)

Op het menu: enchilada's voorafgegaan door een trio van maatjes, glaasje prik erbij
Klaar voor de afsluiter morgen.

Bossuit

Uit de knooppuntenbox: Fietsbox Vlaanderen met start aan het oude pompgebouw en onder de titel 'Door het land van Streuvels'.

Een uitgelezen fietsdag.
Op de parking heel wat auto's met fietsdrager.
Mensen die wat vroeger op de dag aan hun knooppuntenrit begonnen zijn.
We fietsen langs de Schelde en later langs het kanaal Bossuit-Kortrijk.

Bij het bekijken van de route zien we dat we in Zwevegem passeren vlak bij het Orveitbos.
Dat doet direct een belletje rinkelen voor de Orveiestraat en Leerhuis Orveyt.
Met een klein ommetje kunnen we daar zeker eens aanbellen.
En ... geluk, Lisa Caenen is thuis :)
Een eerste live-ontmoeting na een schooljaar lang fijn samenwerken.
Zoonlief is fotograaf van dienst en doet dat super.

Leuke babbel bij een kopje koffie en een glaasje fris met koekjes en snoepjes.
Dat vonden de kinderen ook bijzonder leuk, zo'n extra traktatie tijdens de week.

Na ons bezoek fietsen we terug naar het water om enkele geocaches te scoren.
De eerdere 3 op de dag zijn ons wel gelukt, deze 4 is andere koek.
Na de eerste geven we het op. Als we het goed begrepen hebben (terreinmoeilijkheid is 5 sterren) dan zouden we in bomen moeten klimmen.
We hebben vandaag al eens een truukje moeten uithalen om een hoge geocache te bereiken, maar bomenklimmen is er echt wel te veel aan.

De routefolder vermeldde behalve naast het water een lichtglooiend landschap.
Daar hadden we tot nog toe niets van gemerkt.

Maar eens we Zwevegem achter ons laten moet er toch af en toe een tandje bijgestoken worden en wordt er meer dan eens op- en afgeschakeld.

Terug bij het pompstation zijn er al heel wat auto's met fietsen weg.
Richting Wetteren wordt er redelijk wat file verwacht van kustterugkeerders.
We weten een groot deel ervan te omzeilen.

Thuis wacht ons apero en diner.
Bordje feta met olijven en verse en zongedroogde tomaatjes. Volkorenspaghetti met zeevruchtensaus en parmezaan.

Het eerste deel van onze fietsvakantie@home zit er op.
Volgende week hervatten we.
Dat wordt wellicht pas donderdag als we het weerbericht erop naslaan.

WAPI en le pays des collines

Pays des collines.
De streek heeft haar naam niet gestolen.
Bergop en bergaf met geregeld mooie vergezichten.

Het weer was niet wat er beloofd was, de route ook niet echt.
Misschien waren de verwachtingen te hoog gespannen met de ronkende titel Picardisch Wallonië.
Misschien was de tocht van gisteren te mooi om als toetssteen te dienen.
De paden door het bos waren zalig (en gelukkig is er veel bos).
De aanloop vanuit Ronse en verbindingswegen zijn te vaak door woonwijken en zelfs een industrieterrein.
Ellezelles is de moeite waard. Pittoreske dorpskern.

Caches (3 op ons lijstje van vandaag) leverden maar 1 vondst op.

De overige: 1 niet gevonden bij een schilderachtige windmolen, 1 niet gezocht vanwege te ver van onze route.

Bewegwijzering was meerdere malen spoorloos + een niet aangegeven omleiding omwille van de aanleg van een nieuw fietspad via de knooppunten naar Russeignies.
Gelukkig is er de GPS om het spoor niet bijster te geraken.

Bij de start thuis hebben we de file op de E40 vermeden.
Les voor morgen waar we ook een stuk richting kust rijden.
Doen we niet. De R4 en de Oudenaardsesteenweg zullen ons (hopelijk) filevrij naar de E17 brengen.

Ons oordeel over de tocht van vandaag?
Te vaak door de bewoonde wereld in nieuwbouwwijken, een aantal mooie segmenten.
De eindbeoordeling strandt toch op matig.
WAPI zal beter uit zijn pijp moeten komen om ons opnieuw richting Henegouwen te lokken.

Op het menu voor het diner: toast met versbereide rundstartaar en toast met versbereide zalmtartaar gevolgd door gebakken eendenborst met oesterzwammen en gratinpatatjes.

Kreken en polders

De kop is eraf.
11 augustus, de eerste dag met deftig fietsweer.

Kreken en polders, onze eerst fietsdag van de fietsvakantie@home editie 2021.
Een Stapaf van 2016 zorgde voor de route.

Eerst even checken hoe het met knooppunten gesteld is op fietsnet.be.
Klopt nog als een bus.
Uitvalsbasis is Boekhoute, het vissersdorp, met 4 parkings in de buurt van startpunt knooppunt 50.
Handig om de auto lang te parkeren en weg zijn wij.
Op het kerkplein de oude visserssloep die wacht op verder restauratie en dan duiken we de polders in.
Kreken in alle vormen en formaten met daarbij: de gezusterkreken. 3 om precies te zijn maar vandaag met 2 fietszussen.

We fietsen langs pittoreske autovrije wegen met af en toe een overgangsstuk.

Grenspalen markeren de grens met Nederland die we even overschrijden.
Geen controles op gevaccineerde Belgen langs de kleine landwegen.
Waarschuwingsborden voor + 3-tonners waarbij we ons afvragen wat die op dergelijke kleine wegen kunnen komen uitrichten.
Bij 1 van de grenspalen beluisteren we via een QR-code het verhaal van de botersmokkelaars uit de jaren 60 en 70
Doet een belletje rinkelen dat klasgenoten van mij vertelden over hoe hun ouders Hollandse boter smokkelden.
De anekdote vertelt dat vrouwen niet mochten gefouilleerd worden en boter onder hun kleding verborgen.
Waarna de vliegende brigade ze dan dicht bij een warme kachel liet plaatsnemen en wachtte tot de boter begon te smelten.

Bij het naderen van het oude tolkantoor in Zelzate voel ik dat mijn achterband niet ok is.
Een leegloper. Niet meteen plat, maar duidelijk dat de band het niet lang meer trekt.
Zelzate ... daar moet toch wel een fietsenmaker zijn.
Een dame die de Standaard Boekhandel verlaat weet ons te zeggen dat er op de markt niet direct iets is, maar over de brug en aan de daaropvolgende verkeerslichten links is er een fietsenwinkel.
Werner is de naam.
Dat wordt stappen.
Onderaan de brug toch maar de hulp van Google ingeroepen. En ja hoor, 1 van de eerste resultaten op de zoekvraag 'fietsenwinkel Zelzate' is Werner.

De route beschrijving helpt ons verder. Zo'n 1.7 km.
Topkerel, die Werner.
Wij wachten even buiten zonder mondmasker terwijl het euvel verholpen wordt. Boosdoener is het velglint, weet hij mij na de herstelling te vertellen.
Babbeltje over ... Werner (a ja) maar ook over de sticker op mijn fiets met pdg-bikestore Drongen.
PDG is alom gekend.

De geocaches in de buurt van de brug zijn er bij ingeschoten.
Ik had er 6 geselecteerd. We hebben er niet 1 van gevonden.
Maar wel een niet geselecteerde.
Toen ik een kapelletje wou fotograferen viel mijn oog op een cachecontainer.
Meevaller.

Blikvanger om ons rondje kreken en polders af te ronden: de Stoepekapel en omgeving.
Met een beeweg en een kinderkunstproject. Mooi!

Afsluiten met een glaasje wit op het terras van Den Enghel, waar de auto geparkeerd stond.
De non alco witte wijn was uitgeput.
Niet getreurd, met alcohol lusten wij ook wel :)

Thuisgekomen en in resto@home genoten van een aperitief, een hapje en een hoofdgerecht.
Flesje cava, tartaar van maatje met appel, lente-ui en sinaasappel, en op verzoek scampi diabolique met rijst.
Een geslaagde eerste dag!

Change of plans 2021

Corona is onvoorspelbaar. 
We hebben al vroeg besloten om ook in 2021 voor een fietsvakantie@home te kiezen.
De planning is gemaakt, knooppuntenkaartjes en/of gpx-bestanden zijn klaar.
Geocaches in lijstjes ondergebracht.
Alleen ... het weer.
Te wisselvallig, te veel buien.
Hopen op beterschap.
Morgen beslissen we of we de start uitstellen.
Fietsvakantie@home biedt natuurlijk ook flexibele mogelijkheden.

Ons programma werd sowieso al bijgestuurd.
De tocht Nijvel en de abdij van Villers-la-ville hebben we geschrapt.
Geen idee wat de gevolgen van de waterellende in die streek zijn .
(Mijn doortocht door Halen was confronterend en dat was nog maar klein bier tegenover de waterellende in Wallonië.)
We bergen deze tocht even op en kiezen voor een Vlaams alternatief.

Nu op onze planning:

• Kreken en polders in het Meetjesland
• Picardisch Wallonië met vertrek in Ronse
• Bossuit en omgeving
• Doel en het verdronken land van Saeftinge
• Over de schreef in de Leiestreek

Voor de vlakke tochten heb ik de Koga LightSpeed van onder het stof gehaald.
Hij heeft nog wel een echte poetsbeurt nodig.
Voor glooiend parcours stap ik op de Koga e-lement.
Het voordeel van thuis als uitvalsbasis is dat je de fiets maar voor het uitkiezen hebt.

Startschot maandag 2 of maandag 9 augustus.

Duimen voor beter weer.