Parkeren bij het Osbroek in Aalst in een dreef vol bomen.
Dat garandeert een relatief frisse auto bij terugkomst.
Vandaag heb ik gekozen voor de Lightspeed.
Ik maak mij onderweg en bij dit weer een paar keer de bedenking dat het gisteren toch vlotter fietste als ik af en toe een beroep kon doen op een beetje ondersteuning.
De tocht is omschreven als vlak.
Tarara. Eens je de autosnelweg overgaat vanuit Wetteren weet je dat het lichtglooiend tot glooiend wordt.
Maar goed, vertrokken met de Lightspeed en elke keuze heeft zijn consequenties.
We fietsen door Aalst centrum en houden ons aan de mondmaskerplicht.
Vooral omdat er af en toe afgestapt wordt voor het maken van foto's.
Dan gaat het naar Erembodegem.
We zien een flinke rookpluim. Ergens staat iets in brand.
Je vraagt je dan altijd af of iemand de brandweer al zou verwittigd hebben.
Later op de avond vernemen we via het nieuws dat een oplegger van een vrachtwagen uitgebrand is op de E40.
Prikkelende rook die we snel achter ons laten.
Het wordt heter met de minuut.
Dus kiezen we al vroeg voor een lunchpauze in de schaduw.
Je weet nooit wanneer je opnieuw een bank of picknickbank tegenkomt in de zon.
Deze tocht is eigenlijk ook een beetje 'Denderstreken'.
Kon zo weggeplukt zijn uit het boekje dat ik bij toerisme Oost-Vlaanderen kocht.
We fietsen op basis van een oude brochure. Dat betekent dat een aantal knooppunten niet meer overeenkomen met de oorspronkelijke beschrijving.
Lang leve fietsnet om hier uitkomst te bieden.
We zullen maar 1 van de 4 geplande geocaches bovenhalen.
Voor eentje dat we niet vinden moeten we een mountainbikepad induiken.
De vele brandnetels doen ons besluiten de zoektocht op te geven.
Wel lekker fris in het bos.
Morgen wordt nog warmer weer beloofd.
Na de fietservaring van vandaag staat vast: ik kies op de heetste dag met vertrek vlakbij huis voor de Koga e-element.
Op het menu: Zalm met dillesaus, venkel en gekookte aardappelen
