Van de collegiale Sint-Gertrudiskerk naar de Abdij van Villers-la-Ville

Eerst opdracht: op de E40 geraken.
De Zuidlaan richting E40 is per vandaag afgesloten tot het voorjaar van 2024.
Je leest het goed 2024.

Onze keuze voor een alternatieve route viel op Schellebelle-Lede-Erpe-Mere.
En dat ging vlot tot in Nijvel.
De parking die we voor ogen hadden: gesloten wegens een bouwwerf op het aanpalende terrein.
Plaatselijk rondje dan maar om 1 van de parkings langs de Ravel te bereiken (waar we zo-even voorbijgereden waren).

De tip op internet hebben we ter harte genomen en de fietsdrager in de auto opgeborgen.
Schijnt een nieuw fenomeen te zijn, fietsdragers stelen ook al zijn ze op slot.

Fietsen opgetuigd en we kunnen vertrekken richting collegiale Sint-Gertrudiskerk.
Nieuwsgierig naar Jean de Nivelles, een bijzondere soldaat in verguld koper en gekleed als een Spanjaard die op 1 van de torens is vastgemaakt en alle kwartieren de klok luidt.
Pech, de torens zijn ingepakt voor restauratie.
De deur was wel open en bezoek was mogelijk.

Kijk je ook even mee binnen?

Van daar gaat het over de hobbelige kasseitjes van het marktplein richting park.

En dan zijn we goed vertrokken.

Blij dat ik voor de Koga e-lement heb gekozen. Ik kan het extra duwtje in de rug best gebruiken.

Onderweg kunnen we onze dromen waarmaken, richting Rêves.

We bereiken de abdij via een gevaarlijke afdaling langs een pad dat in het eerste deel onverhard is en dan overgaat in slechte kasseien.
Linda gaat van de fiets. Ik 'mountainbike' tot beneden en knijp af en toe ....

De abdij van Villers-la-Ville is imposant.
Voor de wellicht laatste keer gebruik ik mijn lerarenkaart.
Ik mag er gratis in.
Linda kan binnen aan het seniorentarief.
We zijn onder de indruk.

Voor de terugweg zullen we grotendeels over de RAVEL-fietsen, tot we bij de auto op de parkeerplaats onze trip beëindigen.
Zalig fietsen is dat in zo'n oude spoorwegbedding. Bergaf ook nog eens in dit geval. Suizen.

Op de terugweg gaat het op de autosnelweg verbazend goed vooruit terwijl we in de tegengestelde richting stilstaand verkeer zien.

Bij thuiskomst wacht ons een table d'hôtes met apero en hapje (dat eerder naar een voorgerecht neigt) en frietjes met steak en witloofslaatje.

Morgen trekken we naar Nederland voor de Watersnoodroute.