donderdag 6 augustus 2020

Van Geraardsbergen naar Ath en terug

Voor het eerst met de Koga e-lement.
Bij de start zeker goed gekozen.
De rit begint met een beklimming in het Boelarebos.
Niet van de poes.
Het zou met de Lightspeed ook wel gelukt zijn met zuchten en kreunen en kraken van tandwielen.
Maar dit ging lekker comfortabel.

We fietsen op het fietsnetwerk Vlaamse Ardennen en Wallonie Picarde.
Even met de fietsen op de weegschaal gaan staan.
De Koga e-lement weegt net geen 9 kilo meer dan de Lightspeed.
Fietshandelaar Hofman zei me bij aankoop dat ik snel zou overstappen naar de elektrische fiets.
Ik weet het nog altijd niet.
De Lightspeed fietst zo zalig met een range aan versnellingen, helemaal zelf in de hand.
De e-lement is heel gewillig om je te ondersteunen en slaat snel aan.
Alleen wil ik dat niet altijd.
Op de terugweg was ons parcours langs de Dender dus vrijwel vlak en heb ik de ondersteuning volledig uitgeschakeld.
Alleen rijd je dan wel met een zware fiets.

Op de thuisvakantie kan ik per dag kiezen welke fiets ik wil.
Op weg van huisvakantie moet de beslissing bij de start genomen zijn.
Toegegeven: het is heel handig als een kasseihelling zoals in Lessines opduikt dat je maar op een knopje moet drukken voor een duwtje in de rug.

De eerste cache zijn we galant voorbijgefietst.
We zullen dat nog 2 keer herhalen.
De outdoorgps heeft geen plaats op het stuur en zit in de fietstas.
Dus tegen het moment dat we dachten dat we nog een geocache te zoeken hadden waren we al kilometers verder.
In dit hete weer terugkeren is geen optie.
De eerste cache kon ook de laatste zijn want die zat vlak bij onze parkeerplaats.
De enige en meteen ook de leukste was een fotocache.
Loggen met een foto i.p.v. in een boekje.
En dus ging ik bij René Magritte op schoot.
Voor de foto was plaatsnemen naast hem op het bankje een iets elegantere en frissere oplossing.


In Ath is het marktdag.



Coronaproof.
Dat betekent dat we niet over de marktplaats kunnen.
De ingang van de markt is aan de andere kant.
Maar er is wel een corridor op het voetpad voorzien voor doorgaand 'verkeer' (voetgangers en fietsers);
Even een babbeltje in het Frans (ja, ja) met de man die zijn bewakingstaak ter harte neemt.
We zien in de corridor het knooppuntenbordje en kunnen onze weg verder zetten.
Stadje even verkennen zit er niet in.

Na de markt vragen fietsers ons de weg naar Beloeil.
Geen idee hoe je er komt, maar de lokale bevolking brengt uitkomst.
Ze fietsen de andere richting uit dan die die wij nodig hebben om langs de Dender naar Geraardsbergen te fietsen.
We passeren tal van sluisjes, met de hand bediend.
Ik had geen idee dat er zoveel verval op de Dender zit.



Uiteindelijk komen we opnieuw aan bij de auto.
Tijd om de eerste vergeten cache boven te toveren.
De auto staat gedeeltelijk in de schaduw.
Andere fietsers bereiken net als wij hun startpunt rond hetzelfde tijdstip.

Fijn dat er auto-airco is.

Op het menu vanavond: lasagne (kan je lekker vooraf klaarmaken, moet nog enkel in de oven).