Wind, wind en nog eens wind (en regen).
Slot Loevestein is de bestemming van wat we de koninginnenrit kunnen noemen.
Wolken, wind en regen zullen ons deel zijn.
Een paar kilometer voor we het domein van Slot Loevestein bereiken gaan de hemelsluizen open.
En als ik zeg open, dan bedoel ik eigenlijk meer dan open.
We staan in open veld.
Nergens een mogelijkheid te bespeuren om ook meer even te schuilen.
De regen striemt tegen onze blote benen.
Regenjas aantrekken is een moeilijke onderneming.
De felle wind blaast de lichtgewichtjasjes alle richtingen uit.
Ondertussen moeten we ook onze fietsen rechthouden.
Enkele auto's passeren richting het slot.
Even plots als de windregenbui kwam opzetten is ze ook weer voorbij.
We zijn doornat.
Gelukkig breekt de zon wat door.
In Slot Loevestein volgen we een historisch parcours.
Voor de kinderen is er een speciale kinderversie.
Nadien gaan we op zoek naar het veer.
Meerdere veren in de buurt, dus toch even wat verwarring.
We fietsen voorbij de weide met wilde paarden naar het kleine veer.
Heen moete betaole ... en weer weer.
Passagier en fiets, elk afzonderlijk.
De laatste dag van onze fietsvakantie verloopt nat en koud.
We worden op de terugweg bijna van de dijk geblazen.
Gevaarlijk.
Je kan bijna niet anders dan midden op de dijk fietsen om niet in de graskant of erger te belanden.
Bij het terugkeren naar een voorbijgefietste cache prijzen we onszelf gelukkig dat we niet aldoor in die richting fietsen.
De tegenwind is niet te harden.
Hiermee zit onze dichtbijhuisfietsvakantie er op.
Koffers pakken en morgenochtend richting België.
